Muisjes

Ik kijk Bruintje Beer met mijn dochter van bijna drie. De moeder van Bruintje krijgt visite van een babybeertje. Het beertje ligt in een mandje met de oogjes dicht; "het beertje is toch niet dood?" flitst er plotseling door mijn hoofd. Ik ben opgelucht als het beertje wakker wordt en begint te huilen.

Sinds het overlijden van ons kindje is het fenomeen 'dode baby'  ineens keiharde realiteit en zie ik het overal, alsof een stilgeboorte de normaalste zaak van de wereld is. Ik zie het ook waar het niet is; in een kinderserie, een krantenkop of willekeurig liedje.

Vol verbazing kijk ik ook naar de -in mijn ogen- naïeve, onbezonnen, onnozele social media posts van zwangeren (waar ik mee overspoeld wordt tegenwoordig). Eindelijk zwanger na een heel lang traject? Ik denk alleen maar: pas maar op vanaf nu wordt het pas gevaarlijk. Een ludieke fotoshoot van twee bolle buiken? Doe niet zo onnozel straks gaat het mis en heb je de spot gedreven met je zwangerschap. Aankondigingen, gender reveals, hoogzwangere fotoshoots: open je ogen en doe niet zo blij, je hebt geen idee wat je nog te wachten staat, volgende mijlpaal: een dood kind.

En dan heb ik het nog niet eens over de zwangere vrouwen op straat. Vaak totaal onverwachts. Iemand voor mij in de rij bij de bakker, Hema, Albert Heijn. Een stel, waarvan ik de vrouw ook nog een pak blauwe muisjes vast zie houden: die van mij staan nog ongebruikt in de kast. Ik wil er naartoe lopen, ze door elkaar schudden, schreeuwen, gillen, huilen "weet je wel niet wat er allemaal kan gebeuren, kijk naar mij, tot voor kort was ik jou, nu ben ik mijn kindje kwijt, doe je ogen open, zie mijn verdriet, dit kan jou ook gebeuren". In plaats daarvan kijk ik gauw de andere kant op.

Een introductie van nieuwe buren in de buurtapp: "als je iemand over straat ziet waggelen dan ben ik het, ik ben over twee weken uitgerekend". Arghhh ik ontkom er gewoon niet aan. Voor mijn gevoel pakken ze af wat eigenlijk van mij is. Ik wil hoogzwanger en gelukkig zijn. Ik wil hoogzwanger en zorgeloos over straat waggelen. Ik wil die mooie kraamtijd. Ik ben jaloers. Ik ben verdrietig. Ik ben kapot. Ik ben mijn kindje kwijt.